Problemy

Summer

Skądś to znam...
Ja chcę uratować jakoś świat, ale na psychologa się nie nadaję...
Wolę już pracować w Caritasie, pomagać w zbiórkach, pracować w schronisku, chodzić do chorych dzieci, do domów dziecka, szpitalu, domów opieki...

Sarusia

Macie ambitne te plany :*
Ja co jakiś czas się potnę, nie wiem
po co, chcę wyładować energię, tak
jak to dziś zrobiłąm Sad

Strasznie smutno
mi było...

Summer

Wiesz, że wydajesz mi się dziwnie znajoma?
Mam przyjaciółkę Sarę, która w Twoim wieku robiła identycznie, tak samo mówiła, itp. (jakby co, ona jest w moim wieku)

Sarusia

Dzięki

Wszyscy mnie do kogoś porównują xD

Summer

Hmm...
Nie ma sprawy.
Jakoś tak mi się skojarzyło ;P.

~Negai

Ale cięcie niczego nie poprawi. Tylko doda kolejnych problemów. W końcu sznyty trzeba jakoś ukryć przed rodzicami.. To bez sensu, nawet najmniejszego. Znam wiele osób, które to robiły, sama tak zrobiłam. Raz jeden.. Ale kolejny już nie nastąpi. Bo płacz zmieszany z krwią z przedramienia jest bólem.. Większym cierpieniem niż umieranie serca.
Łzy wsiąkające w świeże rany nigdy nie zapomnę.. Będą przypominać mi 25 marca. Trzy dni przed bierzmowaniem..

hanysia

Hmm...
Ja jestem z natury tchórzem. Żeby sie zabić trzeba być też odważnym. Ile razy rękna zastygała nieruchomo, ile razy żyletka szla spowrotem do szafki.
Moje dwie kumpele się tną. Jedna z powodów osobistych, druga "dla zabawy".

Ja chcę żyć Smile

Chcę, ale chyba nie w tej epoce.
Moim zdaniem kiedyś było lepiej ;]

Mel

Ale wtedy byśmy się nie znały ;]

Sandy

Ja z harcestwa byłam w ochronce...
Z 70 harcerzy odważyło sie pójść tylko 3.
Okropny widok... Biedne dzieci Sad

.

Anne

Ja też jestem tchórzem. Wiele razy próbowałam się zabić, na rózne sposoby. Albo pod samochód wpaść, albo nożem, ale zawsze albo uciekałam albo odkładałam nóż.

Sandy

Dlaczego chcecie się zabić. ja nie mogłabym. Zresztą chyba gdyby mi się coś stało... moja mama by tego nie przeżyła.
Pamiętam jak przeciełam sobie nogę, to prawie nie zemdlała. Zachowywała się gorzej niz ja.

Anne

Taa...A moja mama jest zupełną odwrotnością Twojej. Jakieś dwa miesiące skakałam sobie zławek (wiem głupia jestem) i mój kolega skakał na ta samą ławkę co ja i ja się ześlizgnęłam i (boże ale ja tych "i" używam) o kant ławki zachaczyłam nogą. Bez szczegółów, ale miałam taką głęboka ranę, prawie do kości zdartą skórę, a krew mi leciała, że hoho. Z pomocą koleżanek dotarłam do domu i mama zauważyła moja ranę. Tylko pokiwała głową i spojrzała na mnie jak na totalną idiotkę. Wcele się tym nie przejęła, nawet nie powiedziała, że mi współczuje, ale się już do tego przyzwyczaiłam. A blizna pozostanie mi do końca życia Smile

Sandy

To bardzo smutne. Moja mama by z nerwów wychodziła.
Ale ja i tak wiem, że każda matka kocha swoj dziecko takim, jakie jest.

Summer

Anne...
Skądś to znam.
Dla mojej rodziny jestem tylko powietrzem Rolling Eyes

Zabić się?
Próbowałam.
Stchórzyłam.
Raz się odważyłam.
O jeden raz za dużo.
Przeżyłam.
Nie zamierzam więcej ze sobą skończyć...
Za mocno boli...
Nie tylko fizycznie.
Psychicznie też.
Ilu ludzi bym nie poznała...
Chociażby Was Smile

:*

Sandy

Oo... Jak się próbowałaś zabić...
Sorry, że pytam, ale ciekawska jestem.
Przepraszam Embarassed